Şizofren Aşka Mektup

     "Dürüstlük kimi zaman yalanlardan çok daha acımasızmış sevgili. Gerçeğin buzdan ülkesinde yapayalnız kalan yürek, hayatta kalabilmek için yalanları bile özleyebilirmiş kimi zaman. Bana aksini ispat etmek için elinden geleni yaptığın o yıllarda, buzlar ülkesinde biraz olsun ısınabilmek için, aslında beni sevdiğin yalanına inanadırmıştım ben de kendimi. Aşkıma kapalı bir kapı önüne bırakılmış, yaralı bir kuş gibiydim. İnanacak, bir ibadet gibi yaşayacaktek şeyimdi senin aşkın. karşılıksız, güvensiz, sessizce yaşanan bir aşk... nasıl da hoyrattın bana karşı. Kalbinde değil miydim gerçekten? Neydik biz söylesene? O yıllarda senin neyindim ben sevgili? Can yoldaşın mı? Yol arkadaşın mı? Dostun mu? Sevgilin mi?
     Kırgınlık kimlik değiştirdi ve vazgeçiş oldu benim için..."

      Bu notu henüz lisedeyken yazmıştım.Cezmi Ersöz'ün Şizofren Aşka mektubundan. O kadar etkilenmiştim ki bu kitaptan, hemen her sayfasını not etmişim. Biraz önce eski bir defterin arasında buldum.
                                                                                                                  Okuyunuz, okutturunuz...