Bu ara fazla sulu göz bir Ayşe moduna girdim. Okulumuza düşman başına müfettişler geldi. Akşama kadar gerim gerim gerildim sınıfıma gelecekler diye. Malum taze öğretmeniz. Her ne kadar müfettişlerin yetkisi olmasa da insan kasılıyor işte.
Neyse adamcağız geldi sınıfıma bende bir heyecan bir heyecan. Çocuklara taramalı tüfek gibi sorular soruyor. Çocuklar da sudan çıkmış balık gibi bakıyorlar. Neyse atlattık gitti. Ama tüm gün ha şimdi dersime girecek, ha girdi derken gerildim. Tabi bende gerginlik ağlayarak boşalıyor arkadaş ne yapayım? Bir de zaten üzülüyorum kilo vermem yavaşladı diye. Neden sabit bir hızda gitmez ki? Ne kadar mutluydum halbuki 10 günde 2'şer 2'şer kiloları verirken...
En son doktorcuğuma gittiğimde 800 gr'cık gitmiş. İçime oturdu resmen. Çok üzüldüm ya. O kadar boğazımı tutuyorum semeresi bu mu olacak diyorum kendi kendime. Allah'tan çevremdekiler süper destek veriyorlar. Okuldan bir arkadaş 30 kilo vermiş ve bunu 1 yıla yayarak yaptım dedi. Ama işte insan değil miyim? Hemencik o kilolar gitsin istiyorum.
Gerçekten erimişim ya. Haftasonu canım arkadaşım Eminecim geldi ziyaretime. Onunla birlikte alışverişe çıktık. Bir şey almaya niyetim yoktu. Çünkü alışverişimi zayıflama dönemimin sona ermesine saklıyorum. Ama çıkmışken denedim de denedim. Ve o kadar mutlu oldum ki... :))) Önceden yanınadan bile geçemeyeceğim bedendeki kıyafetler o kadar süper oturdu ki; az daha alacaktım. Ama gereği yok şimdilik.Tam 13 kilocuk uçtu 3 ayımda. Yaza bomba gibi bir Ayşe olacağım.
Ne olur bu azmim ben 36 bedene girene kadar devam etsin ve verdiklerimi geri almayayım. Tek alacağım kilo bundan sonra bebişim için olsun... :))) Herkese MUTLU GÜNLER!!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız benim için önemlidir...